Books

อาทิตย์ ศรีจันทร์ เขียนถึง ‘คนดีศรีอยุธยา’ งานวรรณกรรมเลื่องชื่อของ เสนีย์ เสาวพงศ์ ว่าด้วยชีวิตของเหล่าสามัญชนกับความเป็นไปได้ในการจะมีชีวิตอันเป็น ‘สามัญ’ และ ‘เท่าเทียม’

บทวิจารณ์เรื่อง ‘ช่างสำราญ’ ของจิรัฏฐ์ เฉลิมแสนยากร ว่าด้วยมุมมองของผู้ใหญ่ต่อเด็ก และภาพชุมชนยากจนที่ตามเป็นเงาของการพัฒนาสังคมสมัยใหม่

‘ชนชั้นกลาง’ ดูจะเป็นหนึ่งในประเด็นที่ถูกหยิบมาสำรวจในเรื่องสั้น ตลอดจนงานศิลปะหลายๆ ประเภทอยู่เสมอ เช่นเดียวกับ ‘รักในลวง’ รวมเรื่องสั้นลำดับล่าสุดของ จิรัฏฐ์ ประเสิรฐทรัพย์ ที่วิพากษ์วิจารณ์จักรวาลของชนชั้นกลางหลายมิติ ผ่านสายตาของ อาทิตย์ ศรีจันทร์

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึงปฐมวรรณกรรมแนวสามัญชน ‘แผลเก่า’ ของ ‘ไม้ เมืองเดิม’ ที่ดำเนินเรื่องบนความขัดแย้งของเมืองและชนบท สอดแทรกสารทางการเมืองยุคหลังอภิวัฒน์สยาม

อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ เขียนถึง ‘สาย ศรีสะเกษ’ บุคคลที่กล่าวกันว่าเป็นต้นแบบของตัวละคร ‘สาย สีมา’ ในอมตะนิยาย ‘ปีศาจ’ ของเสนีย์ เสาวพงศ์ แม้ ‘สาย สีมา’ ในนิยาย มักถูกหยิบยกมาใช้เป็นสัญลักษณ์ของฝ่ายซ้าย แต่ ‘สาย’ นอกหนังสือ เขาคือข้าราชการผู้วุ่นวายอยู่กับการปราบปรามคอมมิวนิสต์

อาทิตย์ ศรีจันทร์ เขียนถึง ‘2444’ รวมเรื่องสั้นโดย มาโนช พรหมสิงห์ เล่าถึงอาชญากรรมโดยรัฐที่กระทำต่อคนตัวเล็กตัวน้อย และการต่อต้านที่ถูกแปะป้ายในนามของการเป็นกบฏตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน จากรัฐสยามมาสู่รัฐไทย

ในวาระโค้งสุดท้ายของการเลือกตั้ง 2566 ที่กำลังจะมาถึงนี้ อาทิตย์ ศรีจันทร์ ชวนกลับไปอ่านเรื่องสั้น ‘มันมากับการเลือกตั้ง’ ของ ศรีดาวเรือง ที่พูดถึงการเมือง การเลือกตั้ง และเรื่องผลประโยชน์ของชาวบ้านร้านช่อง ที่อาจถูกปัญญาชนมองว่าไร้คุณค่า (เพราะอย่าลืมว่าเคยมีคนกล่าวมาแล้วในอดีตว่า เสียงของคนกรุงเทพฯ นั้นมีคุณภาพมากกว่าเสียงคนต่างจังหวัด!)