ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง’ วรรณกรรมที่เป็นเหมือนบันทึกชีวิตในช่วงทศวรรษ 1940 ของ ‘คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ’ ผู้เขียน ซึ่งมีเนื้อหาแฝงการต่อต้านสงครามและสะท้อนภาพระบบการศึกษาของญี่ปุ่น

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘มังกรหยก’ นวนิยายอันเลื่องชื่อของ ‘กิมย้ง’ ที่แฝงนัยทางสังคมและการเมืองในยุคสมัยที่จีนและโลกเผชิญกับความปั่นป่วน

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ ชวนผู้อ่านนั่งไทม์แมชชีนไปดูสังคมญี่ปุ่นและไทยผ่าน ‘โดราเอมอน’ หาคำตอบว่าการ์ตูนหุ่นยนต์แมวสีฟ้าที่มาพร้อมของวิเศษหลากชนิดได้ประทับรอยความเปลี่ยนแปลงอะไรไว้ในสังคมบ้าง

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน’ ผลงานของ ‘ดังตฤณ’ หนังสือธรรมะที่เขียนโดยฆราวาสซึ่งจับใจนักอ่านหนุ่มสาวในยุคเศรษฐกิจฟื้นตัวได้เป็นอย่างดี แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป คำสอนที่แฝงฝังไปด้วยแนวคิดชายเป็นใหญ่ก็สะท้อนว่าไม่มีคำสอนใดอยู่เหนือกาลเวลา

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ ชวนมองความเปลี่ยงแปลงทางการเมืองและสังคมไทยผ่านหนังสือ ‘แฮร์รี่ พอตเตอร์’ ฉบับแปลไทย ที่มีคำนิยมอันสะท้อนถึงขาขึ้นและขาลงทางการเมืองของ ‘ทักษิณ ชินวัตร’

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘ดรุโณวาท’ หนังสือพิมพ์ที่พิมพ์โดยคนไทยฉบับแรก ซึ่งทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียงของเหล่าสยามหนุ่มในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อทางอำนาจของรัชกาลที่ 5

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘โทษฐานที่รู้จักกัน’ ผลงานเขียนชิ้นแรกของ โน้ต-อุดม แต้พานิช ซึ่งเป็นงานเขียนสไตล์จิกกัดที่สะท้อนยุคสมัยแห่งความน่ารำคาญของชนชั้นกลางไทยในทศวรรษ 2530