Books

อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ เขียนถึงนวนิยาย ‘มลฤดีวิลาส’ ของ ป. บูรณปกรณ์ ที่มีตัวละครชายนามว่า ‘ทักษิณ ศราวัต’ ผู้มีชื่อละม้ายคล้ายอดีตนายกฯ ทักษิณ ชินวัตร

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ พาย้อนอ่าน ‘ปีศาจ’ นิยายฝ่ายซ้ายอันเลื่องชื่อของเสนีย์ เสาวพงศ์ เมื่อการเมืองไทยอยู่ท่ามกลางคลื่นอนุรักษนิยม สถานะ ‘ปีศาจ’ ในสังคมแปรเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง

อาทิตย์ ศรีจันทร์ เขียนถึงงานรวมเรื่องสั้น ‘ในปีที่ยี่สิบเจ็ดและเรื่องสั้นอื่นๆ’ ของ ชาคริต คำพิลานนท์ ที่เขารู้สึกว่ามีความ ‘ลงตัว’ ที่หาได้ยากยิ่งในงานวรรณกรรมไทยเวลานี้

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘ทุ่งมหาราช’ นวนิยายโดยมาลัย ชูพินิจ นามปากกา ‘เรียมเอง’ เขียนขึ้นในปลายทศวรรษ 2490 ฉายภาพสังคมไทยที่ผ่านความตื่นเต้นของระบอบใหม่ ที่อุดมการณ์และพลังของฝ่ายขวากำลังกลับมาขยายตัว

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘ละครแห่งชีวิต’ นวนิยายโดยหม่อมเจ้าอากาศดำเกิง รพีพัฒน์ ที่สะท้อนความรู้สึกนึกคิดแบบเจ้าอาณานิคมของชนชั้นนำสยาม ก่อนการปฏิวัติ 2475

อาทิตย์ ศรีจันทร์ เขียนถึง ‘คนดีศรีอยุธยา’ งานวรรณกรรมเลื่องชื่อของ เสนีย์ เสาวพงศ์ ว่าด้วยชีวิตของเหล่าสามัญชนกับความเป็นไปได้ในการจะมีชีวิตอันเป็น ‘สามัญ’ และ ‘เท่าเทียม’

บทวิจารณ์เรื่อง ‘ช่างสำราญ’ ของจิรัฏฐ์ เฉลิมแสนยากร ว่าด้วยมุมมองของผู้ใหญ่ต่อเด็ก และภาพชุมชนยากจนที่ตามเป็นเงาของการพัฒนาสังคมสมัยใหม่