เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล และ เสฏฐนันท์ ธนกิจโกเศรษฐ์ เขียนถึงทางสองแพร่งประชาธิปไตยไทย จากข้อถกเถียงเรื่องการบริหารสมดุลของเสรีภาพเชิงลบกับเสรีภาพเชิงบวก สู่การปะทะกันระหว่างอุดมการณ์ ‘ประชาธิปไตยแบบร่วมไตร่ตรอง’ กับ ‘ประชาธิปไตยแบบถึงรากถึงโคน’ ดังที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน

สมชาย ปรีชาศิลปกุล ชวนพิจารณาถึงการตายผิดปกติของทหารระดับล่างซึ่งไม่ถูกตรวจสอบให้กระจ่างและไม่นำไปสู่การลงโทษผู้ที่ต้องรับผิด