ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึงพัฒนาการของสหภาพแรงงานการศึกษาในเยอรมนี จากการรวมชาติถึงสิ้นสุดสงครามเย็น การดำรงอยู่ของสหภาพฯ ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ทางการเมืองที่พลิกผันตีลังกาเป็นรถไฟเหาะไปด้วย
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึงปฐมวรรณกรรมแนวสามัญชน ‘แผลเก่า’ ของ ‘ไม้ เมืองเดิม’ ที่ดำเนินเรื่องบนความขัดแย้งของเมืองและชนบท สอดแทรกสารทางการเมืองยุคหลังอภิวัฒน์สยาม
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘ตัวกู-ของกู’ หนังสือที่รวบรวมคำสอนของพุทธทาสภิกขุช่วงทศวรรษ 2500 ประดุจคู่มือ ‘ไลฟ์โค้ช’ ให้ชาวพุทธหันมาทำความเข้าใจพุทธศาสนาและเส้นทางการบรรลุธรรมที่แสนจะมีคุณค่าต่อชีวิตและสังคม
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึงพัฒนาการของสหภาพแรงงานการศึกษาในสหราชอาณาจักร ในวันที่คนหลงลืมว่าครูก็เป็นแรงงาน สหภาพฯ เป็นกลไกสำคัญที่บุคลากรทางการศึกษาใช้ต่อรองกับรัฐ
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘ล่า’ นิยายของทมยันตีที่ว่าด้วยเรื่องราวของความพยาบาทและการแก้แค้นอันเป็นภาพสะท้อนสังคมยุค 6 ตุลาฯ
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘น้ำพุ’ ภาพยนตร์สะท้อนปัญหายาเสพติด สร้างขึ้นจากเรื่องจริงของ ‘น้ำพุ’ ถูกบอกเล่าผ่านปลายปากกาของสุวรรณี สุคนธา ผู้เป็นแม่ ที่มีฉากชีวิตดุจเรื่องสั้นที่เธอเขียน
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘กามนิต’ วรรณกรรมของคาร์ล แกร์เลอรุพ ที่ถูกถ่ายทอดเป็นภาษาไทยจนกลายเป็นหนังสือเล่มสำคัญ โดยมีการปรับสำนวนแปลซึ่งเชื่อมโยงกับยุคสมัยก่อนการปฏิวัติ 2475 ไม่นาน
อ่านเรื่องราว ‘ราโชมอนล้านนา’ ว่าด้วยเรื่องต่างเวอร์ชันของ ‘ตำนานมูลศาสนา’ ระหว่างฉบับของ ‘ค่ายสวนดอก’ และ ‘ค่ายป่าแดง’ หนึ่งในเครื่องมือของเกมอำนาจในราชสำนักเชียงใหม่
สืบเนื่องจากบทความเรื่องการขอตำแหน่งวิชาการของสมชาย ปรีชาศิลปกุล แล้ว ภิญญพันธุ์เขียนบทความสืบเนื่องกัน ว่าด้วยระเบียบวิธีการในมหาวิทยาลัยทั้งประเด็นเรื่องรูปแบบองค์กร การจ้างงาน ไปจนถึงวิธีคิดเรื่องตรวจงานวิชาการ ที่สะท้อนความเทอะทะของระบบราชการได้เป็นอย่างดี
คอลัมน์ ‘ของบ่เล่ารู้ลืม’ ส่งท้ายปี 2022 ว่าด้วยเรื่องความแมสของอาหารเหนือ ที่พาเราไปตั้งคำถามที่ใหญ่กว่านั้นว่า ความเป็นล้านนาคืออะไร?
ภิญญพันธุ์ชวนอ่านมุมมองต่อรัชกาลที่ 4 และสังคมไทย ผ่านสายตาของ ส.ธรรมยศ ใน ‘พระเจ้ากรุงสยาม’
ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘สามก๊กฉบับวณิพก’ วรรณกรรมอีกเรื่องของยาขอบที่เขียนไม่จบ ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่นักอ่าน
ภิญญพันธุ์เขียนถึง ‘บ้านผีปอบ’ หนังผียอดนิยมช่วงปี 2532-2537 ความบันเทิงนอกเขตเมืองที่สอดคล้องกับความนิยมของหนังกลางแปลง
101 ชวนอ่านชวนคุยจากสองบทความว่าด้วยเรื่องอาหารเหนือและวัฒนธรรมล้านนา ว่าทำไมอาหารเหนือไม่ป็อป และล้านนาป็อป ป็อปจริงไหม?
ต่อเนื่องจากบทความของวันชัยที่ตั้งคำถามว่า ‘ทำไมร้านอาหารเหนือจึงไม่ค่อยแพร่หลาย’ ภิญญพันธ์ุชวนคุยต่อว่า อาจไม่ใช่แค่อาหาร ‘เหนือ’ เท่านั้นที่ไม่ค่อยแพร่หลาย แต่เป็นวัฒนธรรมร่วมสมัยของ ‘ภาคเหนือ’ ด้วย
ระบบ Recommend จะคัดสรรบทความและสื่อสร้างสรรค์ต่างๆ ที่คุณสนใจ มาให้คุณเลือกในหน้าโปรไฟล์ส่วนตัวของคุณ ให้คุณไม่พลาดทุกเนื้อหาที่คัดมาสำหรับคุณโดยเฉพาะ
คุณสามารถบันทึกบทความแบบ Read Later โดยคลิกที่ปุ่ม Bookmark Icon หรือจะเก็บบทความที่ชื่นชอบเป็นการส่วนตัวไว้ในหมวด Favorite โดยคลิกที่ปุ่ม Favorite Icon เพื่อกลับมาอ่านในภายหลัง
เพียงคุณลงชื่อเข้าใช้ ระบบจะจดจำตัวเลือกฟอนต์และธีมสีที่คุณเคยเลือก ให้คุณอ่านและรับชมทุกเนื้อหาอย่างเต็มที่ สบายตาและเพลิดเพลินใจในแบบที่เหมาะกับคุณ ไม่ว่าจะใช้งานบนคอมพิวเตอร์ แท็บเล็ต หรือสมาร์ตโฟน
เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า
