นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ มองการออกมาประท้วงของนักเรียนนักศึกษาผ่านจิตวิทยาพัฒนาการ เมื่อหลังจากอายุ 7 ปี เด็กจะเริ่มสนใจสังคม และหลังอายุ 12 ปี เขาจะเริ่มตั้งคำถามกับ ‘คุณค่า’ ของชีวิตตนเอง

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึงการสอนเด็กไม่ให้ทำร้ายร่างกายคนอื่น ซึ่งผู้ใหญ่ต้องเป็นตัวอย่างที่ดี แม้เด็กจะดื้อก็ต้องรับฟังด้วยหัวใจและไม่ตีเด็ก

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึง ‘คำหยาบ’ และทักษะการสื่อสารเพื่อการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ซึ่งนักเรียนนักศึกษาจำเป็นต้องฝึกปรือ

นพ.ประเสริฐ  ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึงความจำเป็นของการเปิดพื้นที่ให้นักเรียนนักศึกษาคิดและพูด เมื่อการศึกษาคือกระบวนการพัฒนาวิธีคิดของเด็กๆ

นายแพทย์ประเสริฐ  ผลิตผลการพิมพ์ ชวนนักการศึกษา พ่อแม่ ครูอาจารย์ และสถาบันการศึกษา มองการประท้วงของนักเรียนนักศึกษาด้วยความเข้าใจ

นายแพทย์ประเสริฐ  ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึงวัฒนธรรมการบูชาคนเก่งของการศึกษาไทยที่ชี้วัดด้วยข้อสอบมาตรฐานชุดเดียว จนเด็กทุกคนต้องเรียนเพื่อ ‘พิชิต’ ข้อสอบมาตรฐาน มากกว่าที่จะ ‘เรียนรู้รายทาง’ ตามที่ควรจะเป็น

นายแพทย์ประเสริฐ  ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึง ขั้นตอนของระบบราชการที่ทำให้ปัญหาต่างๆ เกิดขึ้นซ้ำๆ แล้วเลือนหายไป การศึกษาสมัยใหม่จึงจำเป็นต้องฝึกความสามารถละทิ้งของเก่า-ริเริ่มสิ่งใหม่ให้แก่เด็ก

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึงแหล่งพลังงานของ ‘เด็กช้า’ คือ self-esteem หมายถึงความรักตนเอง ความสามารถที่จะรู้ว่าตนเองทำอะไรได้บ้าง

นายแพทย์ประเสริฐ  ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึง ‘เด็กช้า’ หลายรูปแบบที่จำเป็นต้องได้เจอผู้ใหญ่ที่ทราบเรื่องพัฒนาการเด็ก ครูที่มีความสามารถ รวมถึงแพทย์เฉพาะทางที่อยู่ในระดับขาดแคลน

นายแพทย์ประเสริฐ  ผลิตผลการพิมพ์ เขียนถึงความจำเป็นของการกระจายอำนาจ หากต้องการให้การศึกษาไทยเกิดความเปลี่ยนแปลงระดับมหภาค