“ปกติแล้ว การคุกคามมาจากตำรวจ แต่ตอนนี้การคุกคามมาจากใครไม่รู้ที่ไม่ใช่ตำรวจ แล้วเราก็รู้สึกว่าเราไม่สามารถเชื่อใจใครได้อีกต่อไป มันเป็นความรู้สึกที่เราหันไปหาใครไม่ได้แล้ว มันเป็นความรู้สึกที่โดดเดี่ยว เลยคิดว่าสุดท้ายแล้วการหนีออกมาตั้งหลักให้ตัวเอง อาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเราในตอนนั้น”
เมลิญณ์ ผู้มีชื่อเดิมว่า เมนู-สุพิชฌาย์ ชัยลอม เปิดเผยความรู้สึกของเธอในห้วงขณะที่เธอตัดสินใจว่าต้อง ‘ลี้ภัยทางการเมือง’ ออกจากประเทศไทยพร้อมเพื่อนของเธอ หลังจากที่เธอออกมาเคลื่อนไหวเรียกร้องการปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ จนถูกดำเนินคดี 4 ข้อหา โดยเป็นข้อหามาตรา 112 ทั้งสิ้น 3 คดี และข้อหาละเมิด พ.ร.ก. ฉุกเฉินอีก 1 คดี ภายใต้กระบวนการยุติธรรมที่เธอมองว่าเต็มไปด้วยความอยุติธรรม และขณะเดียวกัน เธอและคนรอบตัวยังโดนคุกคามจากเจ้าหน้าที่รัฐ จนเธอคิดว่าไม่อาจอยู่ในประเทศนี้ได้อีกต่อไป
เรื่องราวของเยาวชนวัย 20 ปีอย่างเมลิญณ์ เป็นเพียงกรณีหนึ่งท่ามกลางภาวะที่การเรียกร้องของเยาวชนคนรุ่นใหม่ถูกกดปราบอย่างหนักจากรัฐ บ้างโดนคดีความ บ้างโดนจับกุม บ้างถูกทำร้ายในการชุมนุม และบ้างต้องลี้ภัย โดยพบเหยื่อที่อายุน้อยลงเรื่อยๆ สะท้อนว่ารัฐไร้ซึ่งสัญญาณของการรับฟังและประนีประนอมกับผู้เห็นต่าง แม้ผู้นั้นจะเป็นเพียงเยาวชน
