“อย่าปล่อยให้ขบวนพาเหรดของมวลชนแน่นิ่ง หากสังคมยังไม่ได้รับความเป็นธรรม”
“นิทรรศการนี้เป็นชุดขบวนพาเหรดภาพถ่าย เล่าเรื่องเหตุการณ์ช่วงที่ เฌอ สมาพันธ์ ศรีเทพ เสียชีวิตจากการสลายการชุมนุมพฤษภาคม พ.ศ. 2553 สะท้อนความรุนแรงและความสูญเสียจากการใช้อำนาจของรัฐบาล ในงานนี้มีภาพหนึ่งเป็นที่ผมถ่ายคนจรจัด ผมรู้จักเขาตอนที่ลองลงพื้นที่ใช้ชีวิตแบบคนไร้บ้าน พี่เขาเลอะเลือนจำบ้านตัวเองไม่ได้ ความทรงจำสุดท้ายของเขาคือจำได้ว่าตัวเองโดนยิงที่หัวในม็อบ ผมถามเขาว่าอยากอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นยังไง เขาเอากระดาษสีแดงมาขยำแล้วปาลงพื้น และบอกว่าอยากฉี่รดใส่หนังสือประมวลกฎหมายอาญา”
“มีรูปเด็กผู้ชายนอนตายอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าที่ลมพัดปลิว ก้อนเมฆเคลื่อนไหว แต่ทุกคนเดินผ่านไปไม่ตั้งคำถามว่าเด็กคนนี้ตายเพราะอะไร ใครยิงเขาตาย”
“รูปสุดท้ายเป็นรูปงูกำลังกินนกกระจอกอยู่บนดอกไม้สีเหลือง ผมต้องการจะสื่อว่า ถ้าผมไม่ถ่ายรูปตอนที่งูกำลังกินนก ทุกคนก็จะไม่เห็นว่านกโดนงูกินไป ถ้าผมถ่ายช้ากว่านี้หรือไม่ถ่ายเลย คุณจะเห็นแค่งูนอนอยู่บนดอกไม้สีเหลือง”
Art เจอนี่ ในตอนที่ 5 ขอพาคุณเปิดประตูไปดูนิทรรศการ “Parade (2013)” งานศิลปะที่พาเราย้อนดูบาดแผลจากการสลายการชุมนุมพฤษภาคม พ.ศ. 2553 เมื่อหลายชีวิตต้องสูญเสียเพราะการเห็นต่าง ชวนตั้งคำถามถึงการใช้ความรุนแรงของรัฐบาลและอำนาจที่ปกครองสังคมไทย
ดำเนินรายการโดย ปาล์ม – ธาดา เฮงทรัพย์กูล และ ฟ้าใหม่ พงศกรเสถียร