:: ถึงเวลาเปิดสวิตช์ความรู้ เข้าสู่ความเพี้ยน กับ เปิดเครื่องเนิร์ด Ep.3 : จะดีกว่าไหมถ้าทุกคนบนโลกนี้ ‘ไม่เหงา’ ::
♫ ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันน่ะไม่อยากอยู่แบบเหงาๆ (อีกต่อไปแล้ว) !!!♪
โควิดระบาดระลอกสามแบบนี้ ทำเอาใครหลายคนต้องกักตัวกักใจกันอีกรอบ เรียกได้ว่าการจะไปพบปะแฮงก์เอาท์ ชิทแชท แฮฟอะดีพทอล์ควิทซัมบอดี้ นี่ลืมไปได้เลย เมื่อวันๆ ต้องอยู่แต่ในบ้าน ไม่ได้ออกไปเจอหน้าใคร ก็ไม่แปลกถ้าต้องเจอความเหงาเข้ามาทักทาย
ถ้าเป็นไอ้ต้าวก้อนความเหงาน้อยๆ พอให้ดูซีรีส์ เฟซไทม์กับเพื่อนคงจะหาย แต่บางวันถ้าต้องเจอคลื่นความเหงาลูกใหญ่ บอกเลยว่าอะไรก็หยุดไม่อยู่ รู้ตัวอีกน้ำตาน้องก็ไหลนองเต็มหน้า (T__T) จนอยากจะร้องว่าหยุดเหงาสักที! คนเราจะเหงากันไปทำไม!
ลองคิดดูสิว่าถ้าโลกนี้ไม่มีความเหงาเลยจะดีแค่ไหน! ความรู้สึกเหงาเกิดขึ้นมาได้ยังไง เหตุใดต้องมีมันให้กัดกินใจเราแบบนี้ บางทีถ้าอยากรู้คำตอบ ก็ต้อง ‘เปิดเครื่องเนิร์ด’ ฟังกันหน่อยแล้วล่ะ (ซับหัวตา)
ดำเนินรายการโดย ปอนด์ – กมลชนก คัชมาตย์ และ อ้าย – ภาวรรณ ธนาเลิศสมบูรณ์
ร่วมตอบคำถามโดยเครื่องเนิร์ด นิว – ศุภาวรรณ คงสุวรรณ์ และ หยก – ภาวิณี คงฤทธิ์
พิเศษสุดสำหรับอีพีนี้ ขอเชิญเหล่าคนเหงา หรืออาจจะเคยเหงา หรืออาจจะไม่เหงาก็ได้ มาฟังเพลย์ลิสต์ “เชื่อมโลกความเหงาเข้าสู่โลกความรู้” ให้เพลงเหงาคัดสรรจากเรา ชาว 101 อยู่เป็นเพื่อนคุณ
