วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา ชวนสำรวจความสัมพันธ์ของครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนใน ‘หลานม่า’ (2024) หนังที่ว่าด้วยหลานชายที่ต้องไปดูแลอาม่าผู้ป่วยเป็นมะเร็ง สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ใต้เส้นเรื่องที่ดูเหมือนจะคาดเดาได้ คือลำดับขั้นของความสัมพันธ์และบาดแผลที่ส่งต่อกันจากรุ่นสู่รุ่น
‘กัลปพฤกษ์’ เขียนถึงหนังที่เพิ่งส่ง เอ็มมา สโตน คว้ารางวัลนำหญิงจากเวทีออสการ์ ขณะที่ตัวหนังก็เข้าชิงรางวัลสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมอย่าง Poor Things (2023) กระนั้น เจ้าหนังที่ได้รับคำวิจารณ์แง่บวกจากนักวจารณ์หลากสำนักทั่วโลกเรื่องนี้ ก็ยังดูจะไม่เข้าตาไม่เข้าใจนักวิจารณ์ชาวไทยอยู่ เพราะทำไมหนังที่ว่าด้วยผู้หญิงมันถึงได้ดู ‘ผู้ช๊ายผู้ชาย’ ได้ขนาดนี้กันล่ะ
คอลัมน์ The Good, the Bad and the Critic โดย ประวิทย์ แต่งอักษร ว่าด้วยเส้นแบ่งระหว่าง ‘งานวิจารณ์’ กับ ‘การริวิว’ ภาพยนตร์ที่หลายครั้งเหลื่อมทับกันในหลายๆ ความหมาย ไปจนถึงการสปอยล์ที่ดูเป็นเรื่องใหญ่โต แต่แท้จริงแล้ว มันสมควรจะต้องเป็นเรื่องคอขาดบาดตายขนาดนั้นเลยหรือ
The Good, the Bad and the Critic
บทความแรกของคอลัมน์ The Good, the Bad and the Critic โดย ประวิทย์ แต่งอักษร ชวนสำรวจภูมิทัศน์ของงานวิจารณ์ภาพยนตร์ ความสัมพันธ์ของนักวิจารณ์กับระบบนิเวศของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ทั้งมวล ตลอดจนคำถามที่ถูกถามมานานหลายปีแล้วว่า ‘นักวิจารณ์หนังยังจำเป็นอยู่ไหม’ (นั่นสิ!)
‘กัลปพฤกษ์’ เขียนถึงหนังเจ้าของรางวัลปาล์มทองคำจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ปีล่าสุดอย่าง Anatomy of a Fall (2023) ชวนสำรวจหนังแบบ courtroom drama ที่สำหรับเขาแล้วค่อนข้างต่างไปจากหนังสืบสวนพิจารณาคดีเรื่องอื่นๆ แถมยังมีจุดที่ ‘ไม่ตรงใจ’ เขาเท่าไหร่ด้วย!
ในโลกที่ ‘ใครก็เขียนถึงหนังได้’ เช่นนี้ บทบาทของนักวิจารณ์ภาพยนตร์อยู่ตรงไหน -ยังไม่ต้องพูดถึงว่า แล้วพื้นที่ของนักวิจารณ์หญิงเป็นอย่างไรในแวดวงนี้
เทศกาลหนังโตเกียวที่ผ่านมา จัดงาน Female Gaze on Film Journalism สำรวจความท้าทายของสื่อและนักวิจารณ์หนัง ในโลกที่ดูเหมือนความเห็นของทุกคนจะหลั่งไหลถาโถมเช่นนี้
‘กัลปพฤกษ์’ เขียนถึง Monster (2023) ภาพยนตร์ลำดับล่าสุดของ ฮิโรคาสุ โครีเอดะ ผู้กำกับชาวญี่ปุ่น กับเรื่องราวแสนสะท้านสะเทือนหัวใจของเด็กชายสองคน
แต่เดี๋ยวก่อน! อย่าเพิ่งคิดไปว่านี่เป็นบทวิจารณ์ธรรมดาๆ เพราะระดับ ‘กัลปพฤกษ์’ เขาเคย ‘ธรรมดา’ ที่ไหน เมื่อในงานวิจารณ์รอบนี้ เขาปล่อยแถลงการณ์ Dogmouth’23 (แน่นอนว่ามีต้นธารมาจาก Dogma’95 กระแสทำหนังเดนมาร์ก) ว่าด้วยการวิจารณ์อันแสนจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง!
ท่ามกลางเพจหนังต่างๆ มากมายและโลกโซเชียลมีเดียกับภาพลักษณ์ที่ว่า ‘ใครก็แสดงความเห็นได้’ 101 สนทนากับ ประวิทย์ แต่งอักษร นักวิจารณ์ภาพยนตร์ที่อยู่กับชีวิตการวิจารณ์มาร่วมสี่ทศวรรษ ว่าแล้วอย่างนั้นนักวิจารณ์จะยังจำเป็นอยู่อีกหรือไม่ ความคับแคบของวงการหนังไทย และดราม่าตั้งแต่การผูกขาดรอบหนังถึงการเซ็นเซอร์ ส่งผลอย่างไรต่อการวิพากษ์วิจารณ์บ้าง
ในโลกที่ใครต่างก็แสดงความเห็นถึงภาพยนตร์ได้ แล้วนักวิจารณ์หนังยังจำเป็นอยู่ไหมและจะเป็นอย่างไรหากความเห็นของเราไม่ถูกหูคนกลุ่มใหญ่
บทสรุปปาฐกถาของประวิทย์ แต่งอักษร นักวิจารณ์ภาพยนตร์ในหัวข้อ “เมื่อข้าพเจ้าเจอทัวร์ลง”: การวิจารณ์หนังในยุคสื่อสังคมออนไลน์
ระบบ Recommend จะคัดสรรบทความและสื่อสร้างสรรค์ต่างๆ ที่คุณสนใจ มาให้คุณเลือกในหน้าโปรไฟล์ส่วนตัวของคุณ ให้คุณไม่พลาดทุกเนื้อหาที่คัดมาสำหรับคุณโดยเฉพาะ
คุณสามารถบันทึกบทความแบบ Read Later โดยคลิกที่ปุ่ม Bookmark Icon หรือจะเก็บบทความที่ชื่นชอบเป็นการส่วนตัวไว้ในหมวด Favorite โดยคลิกที่ปุ่ม Favorite Icon เพื่อกลับมาอ่านในภายหลัง
เพียงคุณลงชื่อเข้าใช้ ระบบจะจดจำตัวเลือกฟอนต์และธีมสีที่คุณเคยเลือก ให้คุณอ่านและรับชมทุกเนื้อหาอย่างเต็มที่ สบายตาและเพลิดเพลินใจในแบบที่เหมาะกับคุณ ไม่ว่าจะใช้งานบนคอมพิวเตอร์ แท็บเล็ต หรือสมาร์ตโฟน
เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า
