การเมืองไทย

อายุษ ประทีป ณ ถลาง เขียนถึงความเคลื่อนไหวของกลุ่มการเมืองต่างๆ ที่กำลังเตรียมพร้อมสู่สนามเลือกตั้ง โดยสามารถพลิกตัวตน-อุดมการณ์ จากหน้ามือเป็นหลังมือได้ เช่นเดียวกับการโชว์วิสัยทัศน์อันเลิศเลอ ซึ่งบางครั้งก็ใกล้เคียงกับคำว่าเพ้่อเจ้อ-ฟุ้งซ่าน

สมชาย ปรีชาศิลปกุล เขียนถึงกรณีล่าสุดที่นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ตัดสินใจถอนฟ้องสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ 3 คน พร้อมตั้งข้อสังเกตถึง ‘ความเดียงสา‘ ของแนวคิดสตรีนิยมในไทย ที่ดูเหมือนจะให้ความสำคัญกับประเด็นทางการเมือง มากกว่าเรื่องสิทธิสตรี

อายุษ ประทีป ณ ถลาง เขียนถึงชะตากรรมของ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ในฐานะนักวิชาการผู้ยืนหยัดในอุดมการณ์มาร่วม 40 ปี แต่กลับต้องกลายเป็นผู้ลี้ภัย (และล้มป่วย) อยู่ในต่างแดน

อายุษ ประทีป ณ ถลาง วิเคราะห์ภาวะรู้แจ้ง-ตาสว่าง ของสองคนดังอย่าง ‘จตุพร พรหมพันธุ์’ และ ‘เสก โลโซ’ ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน อันสะท้อนถึงความกลับตาลปัตรของจุดยืน และท่าทีทางการเมืองของตัวละครเหล่านี้–อย่างมีนัยสำคัญ