fbpx
เป็นจริงคือสิ่งใด ?

เป็นจริงคือสิ่งใด ?

อุทิศ เหมะมูล เรื่อง

 

ได้ยินเพลง Real Thing ครั้งแรกจากระบบแนะนำว่าผมน่าจะชอบเพลงนี้จาก Spotify ซิงเกิลใหม่ล่าสุดจากวง Lower Dens เริ่มเพลงด้วยเสียงซินธิไซเซอร์ไกวโยกโคลงเคลง เคลื่อนเป็นระลอกมาคล้ายลูกคลื่นจากกลางมหาสมุทร มวลหนาหนักของเรื่องราวขนาดใหญ่ แต่ระยะทางไกลเกลี่ยให้เหลือเพียงคลื่นลูกเล็กๆ เข้ากระทบฝั่งดั่งเสียงกระซิบแผ่ว เสียงร้องของเธอ Jana Hunter – นักร้องนำ ฟังเผินๆ ลอยล่อง สร้อยเศร้าและเดียวดาย คล้ายเสียงร้องของ Victoria Legrand จากวง Beach House อีกวงดนตรีที่มาจากบ้านเกิดเดียวกัน เมืองบัลติมอร์ รัฐเมรีแลนด์ สหรัฐอเมริกา – มิน่า ผมคิด ผมชอบวง Beach House เข้าใจทันทีว่าทำไม Spotify ถึงแนะนำเพลง Real Thing ของ Lower Dens มาให้ฟัง

หากฟังผาดเผิน เสียงร้องก็แค่คล้ายกัน หากนิ่งงันกำซาบอีกสักนิด เนื้อเสียงของ Jana Hunter นั้นรวดร้าวกว่า ขมขื่นกว่า ขมขื่นเพราะกร้าว เพราะท้าทายชีวิต หรืออย่างคนเคยผ่านความชอกช้ำ กล้ำกลืนมากครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงร้องไม่ได้ระบุบอกว่าเป็นเพศหญิงเสียทีเดียว มีความห้าวกร้าวแบบเสียงผู้ชายรวมอยู่ด้วย ผสมเสียงกันจนเหมือนเสียงของเพศที่สาม หรือจะบอกว่าไร้เพศ ไม่ระบุเพศก็ได้

ฟังอยู่หลายรอบ ต้องมนตร์สะกดเหมือนถูกเห่กล่อมโยกไกวไปกับเนื้อหาและดนตรี จิบดื่มความหมาย ซ่านชาอย่างเมามาย เหมือนเบอร์เบิ้นรสแรง หอมกลิ่นควันไม้และอบเชย ฉีดซ่านไปทั่วแขนขา หมักเลือดที่ร้อนรุ่มจนชาและน่าจะหวาน หวานอย่างน้ำผึ้ง ผมคิดว่าผมน่าจะจิบดื่มเลือดตัวเองได้

 

Everywhere I go

I’m reporting from the scene

of somebody’s

missed opportunity

 

ทำไมเหรอ? ทุกๆ ที่ที่คุณท่องไป รับรู้และพบเห็นบางใคร สูญเสียโอกาสจากสิ่งที่ร่ำร้องหาและต้องการ

คนหลายคนเป็นนักเดินทางตลอดชีวิต หรือบางทีก็ฝันใฝ่อยากออกเดินทาง พบเห็น ดื่มด่ำ และเรียนรู้สิ่งต่างๆ ซึ่งในท้ายที่สุดแล้วเราจะลงหลักปักฐาน หยุดนิ่งอยู่กับที่ มีชีวิตสงบสุข อบอุ่นและปลอดภัย วางใจตัวเองจากชีวิตเยาว์วัย ไม่เสี่ยง ไม่ขบถมากเกินไป มีที่ที่มั่นคงปลอดภัยให้ยืน และเฝ้าฝันถึงการเดินทาง อาจจะน่าประทับใจ อาจจะเป็นครั้งที่ยิ่งใหญ่ชวนจดจำที่สุด แค่นิ่งงันในความปลอดภัยและเฝ้าฝันถึงมันเพียงเท่านั้น

ยิ่งได้ดูมิวสิควิดีโอเพลงนี้ในยูทูป พบหน้า Jana Hunter ครั้งแรกยิ่งประทับใจ หญิงสาวโกนหัวเกลี้ยงเกลาทุยสวย มีเค้าหน้าว่าเป็นคนสวย และดื้อ และเท่ด้วย แน่นอน ท่าจะเป็นคนอยู่ด้วยยาก คนที่กัดฟันจนสันกรามนูนตลอดเวลาร้องเพลง หนักและขมขนาดนั้นเลยหรือ สิ่งที่อยู่ภายในใจ สิ่งที่เผยออกมาผ่านเนื้อเพลงสั้นๆ บางทีมันพูดไม่ออก อธิบายไม่ได้ ที่พูดได้ก็รสแรงเหมือนเบอร์เบิ้นกลั่น ขมหูชวนล้มพังสำหรับคนฟัง คนที่เราอยากจะอธิบายให้ดีที่สุดได้รับฟัง ไม่ใช่ว่าอยากทำร้าย ไม่ใช่ว่าคนพูดจะไม่ล้มพังไปด้วย

เพลงมันเริ่มที่ตรงนี้ ตีเข้าแสกหน้าชีวิต กลางวิกฤตชีวิต วิกฤตความสัมพันธ์และการครองคู่

 

I’m married to

a terrific guy

I’ll never leave

until I die

 

มีชีวิตสมรสที่ดี ครองคู่กับคนที่ยอดเยี่ยม หาใดเหมือน จะเป็นลมหายใจของเธอตลอดไป มากกว่าคำสัญญา แต่หนักแน่นกับใจตัวเองมานานแล้วว่าจะไม่หนีหาย จากลา จนกว่า… ไม่ผมก็คุณ จะเป็นพยานลมหายใจสุดท้ายของกันและกัน

 

But I just love to get out

and get it on

I don’t wanna live possessed by a memory

I want to be young,

I want to dance with abandon

and I don’t care about the real thing

 

แต่แล้ววันหนึ่งผมก็ทำ อยู่กันมาสิบกว่าปี ที่ดีๆ อยู่ ที่อบอุ่นและปลอดภัย กลับต้องมาเผชิญหน้า ตื่นขึ้นมากับคำถามและความแปลกประหลาด เคว้งคว้าง เดียวดาย และอาดูร ทั้งๆ ที่ผมยังไม่ได้สูญเสียอะไรไป หรือว่าสูญเสียไปแล้ว? หรือว่ากำลังตระเตรียมตัวเองเพื่อการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ให้กับนิสัย หรือวิญญาณที่ไม่เคยหายไป หลับนิ่งอยู่ในใจ เหมือนสัตว์ป่าหลับอุตุแล้วตอนนี้ตื่นขึ้น กางกรงเล็บร้าย ทำลายสิ่งที่รัก คนที่รัก

หรือว่าผมเป็นคนประเภทหลงรักความสูญเสีย ลุ่มหลงลวงตาอยู่ในภาพความย่อยยับอันสวยงาม

หรือว่าผมรักการทำลายตัวเอง และมันแย่มาก เลวร้ายมาก ที่ผมต้องทำร้ายคุณไปด้วย

ในแต่ละวันคืน มีการแยกจากเล็กๆ ทุกวันระหว่างเรา คุณออกไปทำงาน ผมออกไปทำสิ่งที่ต้องทำ เช่นเดียวกับตอนเอนตัวลงนอนเคียงกัน การหลับและฝันก็แยกเราจากกันช่วงสั้นๆ ทุกคืน ก่อนตื่นขึ้นมาทักทาย ยิ้มให้กัน คุณต้มกาแฟ ปิ้งขนมปังให้ ผมจะเก็บจาน ล้างแก้วและเครื่องชงกาแฟ หลังคุณจากไป… เช่นนั้น ชีวิตที่ดี และเป็นจริง

ฟังนี่นะที่รัก นี่ก็เป็นจริงมากเหมือนกันสำหรับผม ตอนที่ผมนั่งอยู่ลำพังคนเดียว จิบเบอร์เบิ้นออนเดอะร๊อกสักแก้ว แล้วก็คิดถึงคุณ คุณที่ผมรัก ความทรงจำที่เรามีและร่วมสร้างมาด้วยกัน รักแรกและวัยหนุ่มสาวของเราที่ผันผ่าน หวานล้ำและทรงคุณค่า อย่างวิสกี้บ่มด้วยกาลเวลาอีกหลายสิบปี

หลายๆ ทีผมก็คิดถึงคุณตอนนั้น เป็นจริงเป็นจัง และผ่านเลย ไม่ใช่คุณตอนนี้

ผมยอมรับว่าคิดแบบนี้มันแย่ เหนี่ยวรั้งความเป็นหนุ่มเป็นสาว ความขบถ และอิสระที่ร่วงโรย…

ซึ่งก็เป็นจริงไม่ต่างกัน

 

 

YouTube video

MOST READ

Life & Culture

14 Jul 2022

“ความตายคือการเดินทางของทั้งคนตายและคนที่ยังอยู่” นิติ ภวัครพันธุ์

คุยกับนิติ ภวัครพันธุ์ ว่าด้วยเรื่องพิธีกรรมการส่งคนตายในมุมนักมานุษยวิทยา พิธีกรรมของความตายมีความหมายแค่ไหน คุณค่าของการตายและการมีชีวิตอยู่ต่างกันอย่างไร

ปาณิส โพธิ์ศรีวังชัย

14 Jul 2022

Life & Culture

27 Jul 2023

วิตเทเกอร์ ครอบครัวที่ ‘เลือดชิด’ ที่สุดในอเมริกา

เสียงเห่าขรม เพิงเล็กๆ ริมถนนคดเคี้ยว และคนในครอบครัวที่ถูกเรียกว่า ‘เลือดชิด’ ที่สุดในสหรัฐอเมริกา

เรื่องราวของบ้านวิตเทเกอร์ถูกเผยแพร่ครั้งแรกทางยูทูบเมื่อปี 2020 โดยช่างภาพที่ไปพบพวกเขาโดยบังเอิญระหว่างเดินทาง ซึ่งด้านหนึ่งนำสายตาจากคนทั้งเมืองมาสู่ครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวนี้

พิมพ์ชนก พุกสุข

27 Jul 2023

Life & Culture

22 Feb 2022

คราฟต์เบียร์และความเหลื่อมล้ำ

วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ เขียนถึงอุตสาหกรรมเบียร์ไทย ที่ผู้ประกอบการคราฟต์เบียร์รายเล็กไม่อาจเติบโตได้ เพราะติดล็อกข้อกฎหมาย และกลุ่มทุนที่ผูกขาด ทั้งที่มีศักยภาพ

วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์

22 Feb 2022

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

Allow All
Manage Consent Preferences
  • Always Active

Save