ต้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ค่าฝุ่นละอองขนาดเล็กไม่เกิน 2.5 ไมครอนหรือ PM2.5 ในหลายจังหวัดรวมทั้งกรุงเทพฯ พุ่งขึ้นสูงมากจนอยู่ในระดับที่เริ่มส่งผลต่อสุขภาพ โดยเฉพาะคนที่ต้องใช้ชีวิตหรือทำงานกลางแจ้ง และคนที่ออกกำลังกายบางประเภท เช่น วิ่ง ปั่นจักรยาน เป็นต้น
หลายคนมองว่าการออกกำลังกายอย่างการวิ่งนั้น เป็นกิจกรรมที่สะดวก ง่ายดายเพราะแทบไม่ต้องใช้อุปกรณ์ รวมทั้งยังเป็นกิจกรรมที่เริ่มต้นที่ไหนก็ได้ แต่เมื่อฝุ่น PM2.5 ปกคลุมไปทั่วทั้งเมืองเช่นนี้ การวิ่งนั้นยังจะเป็นกิจกรรมที่ ‘วิ่งที่ไหนก็ได้’ อยู่อีกไหม หากว่าวิ่งไปแล้วมีโอกาสสูดฝุ่นเข้าปอดมากกว่าปกติ หรือหากเปลี่ยนไปวิ่งในยิม ก็อาจต้องมีค่าใช้จ่ายอีกส่วนหนึ่งตามมาอยู่ดี
แล้วเราจะอยู่กันอย่างไรต่อในวันที่ฝุ่น PM2.5 ปกคลุมหนาแน่นทั่วทั้งเมืองเช่นนี้
สัมภาษณ์: พิมพ์ชนก พุกสุข
ฝันอยากไปดู โคบี ไบรอันต์ ลงเล่นในลีก NBA แต่จนไบรอันต์รีไทร์ไปแล้วก็มีเงินติดตัวเดินทางไปได้ไม่ถึงสุวรรณภูมิ
วิดีโอ: กอบบุญ บูรโชควิวัฒน์
จบจากหลักสูตรนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ชอบถ่ายวิดีโอ ตัดต่อ และภาพนิ่ง สนใจในประเด็นสังคม ความเหลื่อมล้ำ และการเมือง อีกทั้งชอบออกกำลังกายโดยเฉพาะฟุตบอลและวิ่ง
