หลังร่าง พ.ร.บ.สมรสเท่าเทียม ทั้ง 4 ร่างผ่านการพิจารณารับหลักการวาระแรกในสภา เมื่อ 15 มิถุนายน 2565 คล้ายกับว่าเส้นทางการต่อสู้เพื่อสิทธิของกลุ่มคนหลากหลายทางเพศ (LGBTQ+) จะเข้าใกล้เส้นชัยที่ชื่อความเท่าเทียมขึ้นไปอีกหนึ่งก้าว
แต่ท่ามกลางเสียงสนับสนุนของคนส่วนใหญ่ ผลการสำรวจความคิดเห็นประชาชนที่มีสิทธิในความสัมพันธ์และการสมรสของผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ จัดทำโดยสถาบันเพื่อการยุติธรรมแห่งประเทศไทย (Thailand Institute of Justice : TIJ) กลับพบว่ากลุ่มชายไทย วัย ‘Baby Boomer’ (อายุ 57-75 ปี) ถึงร้อยละ 63 ‘ไม่เห็นด้วย’ กับการให้สิทธิใดๆ แก่คู่รักหลากหลายทางเพศเทียบเท่าคู่รักชายหญิง คิดเป็นสัดส่วนสูงที่สุดเมื่อเทียบกับผู้ตอบแบบสอบถามในช่วงเพศและวัยอื่นๆ
“ทุกวันนี้มีกี่เพศ เป็นเพศ หรือแค่ใจบอบบางไม่ปกติ”
“จะเป็นการสร้างปมให้ลูกหรือไม่”
“ตามกระแส ละคร หนังมีแต่พวกนี้ เพี้ยนกันไปหมด”
เหล่านี้คือความคิดเห็นส่วนหนึ่งจากคนกลุ่มดังกล่าวที่ปรากฏในแบบสำรวจ ซึ่งไม่เพียงแค่แสดงเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงปฏิเสธกฎหมายสมรสเท่าเทียม แต่ยังสะท้อนภาพอคติทางเพศที่ยังดำรงอยู่ในสังคมปัจจุบัน
101 จึงชวนคนรุ่นเดียวกันอย่าง พักตร์วิไล สหุนาฬุ นักกิจกรรมความหลากหลายทางเพศ และผู้ประสานงานกลุ่มเยาวชนศีขรภูมิ วัย 58 ปี และกมลเศรษฐ์ เก่งการเรือ ผู้ก่อตั้งและเลขาธิการสมาคมฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย วัย 65 ปี มาร่วมพูดคุยประสบการณ์ในฐานะกลุ่มคนหลากหลายทางเพศผู้เติบโตมาในยุคปิตาธิปไตยเข้มข้น ทำความเข้าใจปรากฏการณ์ พร้อมเป็นอีกเสียงที่ยืนยันว่า ไม่ใช่บูมเมอร์ทุกคนที่ไม่เอา #สมรสเท่าเทียม
ผลงานชิ้นนี้เป็นความร่วมมือระหว่างสถาบันเพื่อการยุติธรรมแห่งประเทศไทย (องค์การมหาชน) (TIJ) และ The101.world
สัมภาษณ์: ภาวรรณ ธนาเลิศสมบูรณ์
วิดีโอ: กมลชนก คัชมาตย์
