24 เมษายน เวลา 17.00 น. บริเวณหน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพ #คณะราษมัม จัดกิจกรรม ‘คืนลูกให้แม่’ ยืนหยุดขัง 1 ชั่วโมง 12 นาที ลดเวลาจากเดิม…
ปล่อยตัวแอมมี่-เพนกวิน
11 พฤษภาคม 2564 ศาลมีคำสั่งให้ปล่อยตัวชั่วคราว เพนกวิน-พริษฐ์ ชิวารักษ์ และ แอมมี่-ไชยอมร แก้ววิบูลย์พันธุ์
หลังมีการไต่สวนตั้งแต่ช่วงเช้าถึงบ่าย โดยกำหนดเงื่อนไขว่าห้ามกระทำการตามที่ถูกฟ้องหรือเข้าร่วมกิจกรรมที่สร้าง
ความวุ่นวายในบ้านเมือง ห้ามเข้าร่วมกิจกรรมที่สร้างความเสื่อมเสียต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ห้ามเดินทางออกนอกประเทศโดยไม่ได้รับอนุญาตจากศาล และให้มาศาลตามกำหนดนัดโดยเคร่งครัด ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกันกับเงื่อนไข
การให้ประกันตัวผู้ต้องหาคดี 112 ก่อนหน้านี้



ช่วงค่ำของวันนี้มีสื่อมวลชนและประชาชนจำนวนมากไปรออยู่ที่หน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร กระทั่งเวลา 20.50 น.
รถตู้ของแอมมี่ขับออกจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร เขาสวมหมวกสีขาวและเสื้อสีน้ำตาล ลดกระจกชูสัญลักษณ์สามนิ้ว และโบกมือทักทายมวลชน







ด้านเพนกวินหลังจากอดอาหารเรียกร้องสิทธิในการประกันตัวมา 57 วัน จึงรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์
ต่อมาเวลา 21.15 น. เพนกวินขึ้นรถตู้ไปโรงพยาบาลวิภาวดีเพื่อรักษาตัวต่อ โดยเขาสวมเสื้อยืดสีขาวที่มีข้อความบนอกเสื้อว่า ‘ยกเลิก 112’ และชูสัญลักษณ์สามนิ้วให้มวลชนที่มารอคอย แม้ยังต้องนั่งบนรถเข็น






ในขณะที่ศาลเลื่อนการไต่สวนคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวของไมค์-ภาณุพงศ์ จาดนอก เนื่องจากทางศาลได้รับแจ้งจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพเกี่ยวกับการตรวจเชื้อโควิด-19 ในเรือนจำ จึงขอให้ทางเรือนจำตรวจหาเชื้ออีกครั้งและจะรายงานต่อศาลเพื่อกำหนดวันนัดต่อไป
แม้เพนกวินและแอมมี่จะได้รับการปล่อยตัวในวันนี้ แต่ยังมีผู้ที่ถูกคุมขังจากการชุมนุมและการแสดงออกทางการเมือง
อย่างน้อย 15 คน โดยเป็นผู้ถูกคุมขังในคดีตามมาตรา 112 จำนวน 4 คน ได้แก่ อานนท์ นำภา, ไมค์-ภาณุพงศ์ จาดนอก,
ชูเกียรติ แสงวงค์ และปริญญา ชีวินกุลปฐม ส่วนอีก 11 คน ถูกขังในคดีอื่นๆ



Related Posts
- คืนลูกให้แม่ #ยืนหยุดขัง
- อานุภาพแห่งกล้องวงจรปิด
จากการวิสามัญฆาตกรรมนายชัยภูมิ ป่าแส ถึงการขุดเปลี่ยนหมุดคณะราษฎรเป็นหมุดหน้าใส กล้องวงจรปิด หรือ cctv กลายเป็นอุปกรณ์ที่ได้รับการกล่าวขวัญอย่างแพร่หลายที่สุด จากอุปกรณ์เพื่อการค้นหาความจริงกลายเป็นอุปกรณ์เพื่อปกปิดความจริง จากเครื่องมือวิทยาศาสตร์กลายเป็นเครื่องมือทางการเมือง วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ เขียนถึงการเมืองเรื่องกล้องวงจรปิด
- ผมไม่มีเพื่อนเป็นทหารเกณฑ์
สมชาย ปรีชาศิลปกุล ตั้งคำถามถึงระบบการเกณฑ์ทหารที่เปิดช่องให้ชนชั้นกลางและชนชั้นสูงได้รับการยกเว้นผ่านการเรียนรด. ขณะที่ทหารเกณฑ์ถูกบังคับใช้แรงงานกึ่งบังคับภายใต้ข้ออ้างว่าเพื่อรับใช้อำนาจรัฐ
- ประเทศเก๊ๆ ไม่ใช่ประเทศของเรา
วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ เขียนถึง 'ประเทศเก๊ๆ' ที่ไม่ควรมีอยู่จริงในโลก ผู้นำตั้งคนของตัวเองไปอยู่ในองค์กรที่มีอำนาจตรวจสอบ ออกกฎหมายนิรโทษกรรมตัวเองให้พ้นผิดจากการล้มล้างรัฐบาลเดิม
- “สันติวิธี” ที่สูญหาย
สมชาย ปรีชาศิลปกุล ตั้งคำถาม ในยามสถานการณ์ที่ระบอบประชาธิปไตยไม่อาจทำงานได้ในสังคมไทย ทำไมสันติวิธีกลับอยู่ในสภาพไร้น้ำยาไปด้วยพร้อมกัน
- อ่านจากข่าว
ศุภมิตร ปิติพัฒน์ เปิดกระบวนท่าในการ "อ่านจากข่าว" เพื่อค้นหาฐานคิดที่ซ่อนอยู่ในข่าว ความเห็นของตัวละครในข่าวทำให้เราเห็นอะไรในสถานการณ์และเห็นสถานการณ์อย่างไร