16 สิงหาคม กลุ่มทะลุฟ้าประกาศรวมตัวกันที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเพื่อเคลื่อนขบวนไปยังบ้านพัก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กรมทหารราบที่ 1 ก่อนที่จะมีการเปลี่ยนเส้นทางเป็นเดินขบวนไปยังทำเนียบรัฐบาล โดยกลุ่มทะลุฟ้าย้ำชัดถึงแนวทางการต่อสู้แบบสันติวิธี และข้อเรียกร้องคือให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
หัวลำโพงที่ไม่เหมือนเดิม เมื่อรถไฟขบวนสุดท้ายกำลังมาถึง?
เรื่องและภาพ เมธิชัย เตียวนะ
กว่า 105 ปีที่สถานีรถไฟหัวลำโพงทำหน้าที่รับผู้คนจากหลายภูมิภาคเข้าสู่กรุงเทพมหานคร และเป็นยานพาหนะรับผู้โดยสารจากชานเมืองเข้ามาทำงานในตัวเมือง ไม่เพียงแต่ผู้คนที่โดยสารมาเท่านั้น แต่สินค้าต่างๆ ก็หลั่งไหลเข้ามาพร้อมขบวนรถไฟซึ่งต่างมาบรรจบที่สถานีรถไฟแห่งนี้

กระทั่งปลายปี 2564 มีข่าวว่าจะการรถไฟไทยจะยุติการให้บริการรถไฟที่สถานีรถไฟหัวลำโพง วันที่ 24 ธันาคม 2564 จะไม่มีขบวนรถไฟโดยสารเข้าสถานีหัวลำโพงอีกต่อไป หลังจากสังคมได้ยินคำประกาศนี้ก็เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากถึงประเด็นที่ว่า ‘การอนุรักษ์’ กับ ‘การพัฒนา’ จะเดินไปด้วยกันอย่างไร







ท่ามกลางความไม่แน่นอนที่จะเกิดขึ้นกับสถานีรถไฟหัวลำโพง เสียงจากอีกด้านค่อยๆ ดังขึ้น สหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจรถไฟแห่งประเทศไทยจัดกิจกรรมคัดค้านการยกเลิกการเดินรถที่หัวลำโพง รวมไปถึงเวทีรับฟังความคิดเห็นต่างๆ
ประเด็นสำคัญคือคำถามเรื่อง ‘ชีวิต’ ที่จะเปลี่ยนไป เพราะมีผู้คนจำนวนมากที่อาศัยขบวนรถไฟสายชานเมืองเดินทางเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ รวมถึงการเป็นพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ในการกำเนิดรถไฟไทย คุณค่าทางสถาปัตยกรรม และการเป็นอุตสาหกรรมศิลป์ครั้งแรกของสยาม








จนเวลาต่อมาจะมีการประกาศจากกรมขนส่งทางรางว่าจะไม่มีการทุบ และไม่มีการปิดสถานีแห่งนี้ แต่จะเป็นการลดบทบาทของสถานีรถไฟหัวลำโพงลง และไปใช้สถานีกลางบางซื่อเป็นหลัก โดยจะเหลือรถไฟวิ่งเข้าสถานีหัวลำโพง 22 ขบวนต่อวัน จากเดิม 114 ขบวนต่อวัน ซึ่งจะเริ่มในวันที่ 23 ธันวาคม 2564
ในวันที่สถานีรถไฟหัวลำโพงกำลังถูกลดบทบาทลง ยังมีคำถามที่ยังไม่มีใครตอบได้ว่า สุดท้ายแล้วลมหายใจของหัวลำโพงจะเป็นอย่างไร จะทำหน้าที่รับใช้ประชาชนต่อไป จะลดบทบาทลง หรือท้ายที่สุดจะยุติการเดินรถและกลายเป็นสถานีที่ไร้เสียงหวูดรถไฟ

Related Posts
- ทะลุฟ้าเยือนทำเนียบ
- สาดสีรุ้งให้กระทรวงศึกษาฯ
18 มิถุนายน 2564 กลุ่ม #นักเรียนเลว รวมตัวจัดกิจกรรมม็อบออนไลน์ภายใต้ชื่อ #กูจะเป็นเพศอะไรก็เรื่องของกู บริเวณหน้ากระทรวงศึกษาธิการ เพื่อเรียกร้องให้ยุติการกดขี่ภายในโรงเรียน เกิดความเท่าเทียมและยอมรับความหลากหลายทางเพศ
- อานุภาพแห่งกล้องวงจรปิด
จากการวิสามัญฆาตกรรมนายชัยภูมิ ป่าแส ถึงการขุดเปลี่ยนหมุดคณะราษฎรเป็นหมุดหน้าใส กล้องวงจรปิด หรือ cctv กลายเป็นอุปกรณ์ที่ได้รับการกล่าวขวัญอย่างแพร่หลายที่สุด จากอุปกรณ์เพื่อการค้นหาความจริงกลายเป็นอุปกรณ์เพื่อปกปิดความจริง จากเครื่องมือวิทยาศาสตร์กลายเป็นเครื่องมือทางการเมือง วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ เขียนถึงการเมืองเรื่องกล้องวงจรปิด
- ผมไม่มีเพื่อนเป็นทหารเกณฑ์
สมชาย ปรีชาศิลปกุล ตั้งคำถามถึงระบบการเกณฑ์ทหารที่เปิดช่องให้ชนชั้นกลางและชนชั้นสูงได้รับการยกเว้นผ่านการเรียนรด. ขณะที่ทหารเกณฑ์ถูกบังคับใช้แรงงานกึ่งบังคับภายใต้ข้ออ้างว่าเพื่อรับใช้อำนาจรัฐ
- ผมขอโทษ
วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ กล่าวคำ "ขอโทษ" ที่คนรุ่นนั้นจำนวนมาก ทำลายความฝันของคนรุ่นใหม่ ตกเป็นเครื่องมือให้ฝ่ายอนุรักษ์นิยมยึดอำนาจ จนหมดซึ่งความยุติธรรมในสังคม
- ประเทศเก๊ๆ ไม่ใช่ประเทศของเรา
วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ เขียนถึง 'ประเทศเก๊ๆ' ที่ไม่ควรมีอยู่จริงในโลก ผู้นำตั้งคนของตัวเองไปอยู่ในองค์กรที่มีอำนาจตรวจสอบ ออกกฎหมายนิรโทษกรรมตัวเองให้พ้นผิดจากการล้มล้างรัฐบาลเดิม