Books

ชุติเดช เมธีชุติกุล ชวนมองนวนิยาย ‘สี่แผ่นดิน’ ผ่านมุมมองหลังอาณานิคมนิยม ซึ่งชวนพิจารณาถึงการจัดแบ่งและสร้างพื้นที่ อันสะท้อนวิธีคิดแบบเจ้าอาณานิคมของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช

‘เกดในเคิร์มแลนด์’ นวนิยายขนาดสั้นของ วิภาส ศรีทอง ว่าด้วยการเหลื่อมทับกันของพื้นที่จริงและพื้นที่เสมือนในเกม อันเป็นประเด็นหลักที่ อาทิตย์ ศรีจันทร์ มองเห็นในนวนิยายเรื่องนี้

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘เลือดสุพรรณ’ บทละครเวทีของหลวงวิจิตรวาทการ บทประพันธ์ที่ไม่ได้ทำให้พม่ากับไทยเป็นศัตรูคู่อาฆาตแบบขาว-ดำอย่างที่เราคุ้นชิน

‘อาจไม่เหมาะหากเปราะบาง’คืองานเขียนลำดับล่าสุดของ จิดานันท์ เหลืองเพียรสมุท นำเสนอภาวะแหว่งวิ่น ระเนระนาดทางภายในของตัวละคร โดย อาทิตย์ ศรีจันทร์ ตั้งข้อสังเกตว่ารวมเรื่องสั้นเล่มนี้นั้นไม่ได้มุ่งเล่าเรื่องราวผ่านโครงเรื่อง หากแต่เป็นการมุ่งสำรวจตัวละครอันร้าวรานหลากหลายใบหน้า

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ เขียนถึง ‘บ้านทรายทอง’ และ ‘ปริศนา’ นิยายที่ออกมาในช่วงใกล้เคียงกันเมื่อปี 2493-2494 ที่นางเอกของทั้งสองเรื่องเป็นภาพตัวแทนความเป็นหญิงที่ก้าวหน้าอย่างยิ่งของยุคสมัย แต่ลึกลงไปใต้ภาพความทันสมัยนี้ ยังมีบริบทแวดล้อมที่วิเคราะห์ได้อีกหลายแง่มุม

อาทิตย์ ศรีจันทร์ เขียนถึงนิยาย ‘#หลงยุคหลุดสมัย’ ของนักเขียนลึกลับ วัน รมณีย์ หนังสือรวมเรื่องสั้นสามเรื่องที่เล่าถึงความผิดที่ผิดเวลาของผู้คนและโลกที่ดูจะรุดก้าวไปเรื่อยๆ