ณัฎฐา ชื่นวัฒนา พาไปรู้จักกับ Tăiatul Porcului หรือ การเชือดหมู ประเพณีสำคัญช่วงก่อนวันคริสต์มาสของชาวโรมาเนีย สัมผัสกับเมนูของชาวโรมาเนียท่ามกลางอากาศหนาวและกลิ่นควันไฟจากเตาถ่าน

ณัฎฐา ชื่นวัฒนา พาไปดู ‘ข้าวป่า’ อาหารศักดิ์สิทธิ์ของชนพื้นเมืองในแคนาดาที่เป็น ‘วัชพืช’ ในสายตาผู้มาใหม่ และเมื่อเกิดข้อขัดแย้งเกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติในชุมชน ข้าวป่าก็กลายเป็นเครื่องมือต่อสู้เพื่อรักษาอำนาจและวัฒนธรรมของคนพื้นเมืองไว้

ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เขียนถึงโบราณคดีร่วมสมัยที่บอกเล่าเรื่องราวของบุคคลล่องหน ผู้ยากไร้ แรงงานนอกระบบ ไปจนถึงผู้สูญหายในอดีต และชวนเข้าครัวทำ ‘เซวิเช’ อาหารจานโปรดของหญิงสาวชาวเม็กซิกันที่ถูกบังคับสูญหาย

คอลัมน์โบราณการครัวตอนใหม่ ณัฎฐา ชื่นวัฒนา ชวนสำรวจการเดินทางของรสเผ็ด เราเริ่มเผ็ดพริกเทศกันตอนไหนในอดีต แล้วก่อนจะมีพริกเทศ รสเผ็ดโบราณเป็นอย่างไร เผ็ดจากวัตถุดิบอะไร

ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เล่าเรื่อง บาร์บีคิว กับประวัติศาสตร์ที่เปลี่ยนแปลงความหมายของอาหารจากนี้ไป จากอาหารของทาสผิวดำ อาหารที่ใช้หาเสียงเลือกตั้ง อาหารต้านคอมมิวนิสต์ ไปจนถึงอาหารที่ทวงคืนประวัติศาสตร์การต่อสู้ของคนผิวดำ

ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เล่าพัฒนาการของการศึกษาโบราณคดีไทย ในยุคก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.2475 เป็นต้นมา ที่โบราณคดียังคง ‘ไร้ลิ้น’ ไร้เรื่องราวของคนธรรมดา และเป็นการศึกษาอดีตเพื่อสะท้อนโลกทัศน์และอุดมคติของสังคมในปัจจุบัน

ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เขียนถึงการศึกษาโบราณคดีในสมัยก่อนที่มักจะเน้นคุณค่าความงามทางศิลปกรรม ส่งเสริมแนวความคิดชาตินิยมเพื่อสร้างอัตลักษณ์ของชาติ และไม่มีเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์สามัญธรรมดา

คอลัมน์ #โบราณการครัว ตอนใหม่ ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เขียนถึง สูตรขนมปังและวิถีชีวิตของคนงานสร้างพีระมิดแห่งกิซา (Giza) ที่จะทำให้เราได้เห็นเรื่องราวของมนุษย์ผู้อยู่เบื้องหลัง ต่างจากเรื่องเล่าแบบ “โบราณคดีอลังการ” หรือการสร้างเรื่องอดีตในเชิงโรแมนติก ประโลมโลกย์

ณัฎฐา ชื่นวัฒนา พาสืบหาประวัติศาสตร์ที่มาของข้าวผัดอเมริกัน ผ่านการปรุงอาหารของคนในอดีต จาก “ข้าวสเปน” ในเม็กซิโก, “ข้าวเม็กซิกัน” ในอเมริกา, สู่ “ข้าวผัดอเมริกัน” ที่เรารู้จักกันในประเทศไทย

คอลัมน์โบราณการครัว ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เขียนถึง อดีตที่เคยล่องหนของทาสผิวดำ และเมนู “พายมันเทศ” จากสูตรที่มีอายุกว่าร้อยปีของแม่ครัวผิวดำ

คอลัมน์ #โบราณการครัว ตอนใหม่ ณัฎฐา ชื่นวัฒนา เขียนถึงเรื่องราวของ ปลาร้าและเต้าหู้เหม็น สองรสชาติแห่งวัฒนธรรมที่มีมาเนิ่นนาน ในรอยต่อของสมัยก่อนประวัติศาสตร์และสมัยทวาราวดีในประเทศไทย